kopfoto: (Frans van Herwijnen)
Najaarscompetitie 2025 voltooid
De laatste wedstrijden van de najaarscompetitie leverden geen grote verrassingen op. Wat wel genoemd mag worden is dat de winst van Sporting Trigon een onverwachte 2e plaats opleverde in de Overgangsklasse. Velocitas werd, ondanks de winst, geen kampioen en mag straks in het voorjaar weer verdienstlijk in de eerste klasse uitkomen. TOP was al klaar en mag na de de zaalcompetitie meedoen in de "kampioenspoule" van de EreKlasse. Fiks ook uitkomende in de Ereklasse komt dan uit de "degradatiepoule". Tempo en Pernix blijven hoofdklasser. KZ Danaïden handhaafde zich keurig in de 2e Klasse, net als Fluks dat ook zonder problemen hetzelfde deed. Donderdag had Madjoe het kampioenschap al binnengehaald. Al met al een prima resultaat voor onze regio.
Blauw Wit (A) - Fiks
Fiks speelde de laatste wedstrijd tegen het sterke Blauw Wit en dat hebben ze de 1e helft geweten. BW schoot met een bizar schotpercentage wat rond de 40% lag. Bij Fiks lukte niks en BW maakte elke kans af. Het resulteerde in een 19-4 ruststand! De coaches benadrukten in de rust om vooral in eigen kunnen te geloven en de dingen blijven doen waarop getraind is. Fiks herstelde zich knap in de 2e helft en ondanks de dikke nederlaag van 32-17 speelden ze de 2e helft met 13-13 gelijk. Hilde Warmerdam speelde haar 100e wedstrijd in het 1e. Een mooie mijlpaal voor de aanvoerder. Omdat KVS verloor speelt Fiks na de zaalcompetitie in de degradatiepoule van de Ereklasse. "Nu een weekje rust en dan gaan we een lang en pittig zaalseizoen tegemoet," aldus trainer Erwin vd Putten.
Avanti - Pernix
Vorige week speelde Pernix zich al veilig tegen Korbis en zou, zo bleek achteraf, bij winst op Avanti (Pijnacker) zelfs de titel in de hoofdklasse kunnen binnenslepen. Zover kwam het echter niet. Avanti speelde scherp en agressief en dwong Pernix tot veel foute passes. Het balverlies dat hierdoor ontstond was in het eerste periode enorm. Na een kwartier stond er toen een al 6-0 op het scorebord. Een time-out en wat vakwissels zorgden ervoor, dat het verschil daarna niet groter werd en mocht Pernix zowaar nog hopen op een beter resultaat. Het was echter Avanti die de laatste aanval voor de pauze doeltreffend was en gingen beide ploegen rusten met een stand van 11-6. In het 2e bedrijf nam de ploeg uit Pijnacker geen gas terug en gaf het Pernix geen enkele kans om er nog een echte wedstrijd van te maken. De doelpunten bij Pernix moesten vooral van de dames komen. De Leidse heren werden strak verdedigd, kwamen moeilijk vrij en werden onder de korf ook vaak afgetroefd door hun tegenstanders. De score liep gestaag op en via 14-8 en 19-12 kwam de terechte titel voor Avanti bij 24-15. Toch waren coaches Kuipers en van Beek duidelijk: "Doelstelling was handhaving, dus we moeten tevreden zijn. Avanti was vandaag echt een maatje te groot. Nu een weekje rust en dan gaan we ons voorbereiden op de zaalcompetitie. Het lijkt er op dat Christel Zwanenburg en Sem Deurman dan ook weer bij de selectie gaan aansluiten. Dat geeft ons nog wat meer mogelijkheden!" Goals waren er in deze laatste wedstrijd van Fleur van Rosmalen (5) Jet van Osnabrugge en Jasmijn van der Hoff (beiden 3) Fenna Richel (2) Wouter Westgeest en Sietse Spaan.
OVVO - Tempo
(bron: Maurits de Vries)
Onder ideale weersomstandigheden (voor oktober) speelde Tempo zaterdag de laatste competitiewedstrijd van het eerste veldseizoen tegen OVVO. Het beloofde een mooie afsluiting te worden, en dat werd het ook — zeker voor de ploeg uit Alphen. Toch begon het duel niet zoals gehoopt. OVVO kwam scherper uit de startblokken en nam al snel een 4–1 voorsprong. Tempo had moeite om in het ritme te komen, maar bleef rustig en vertrouwde op het eigen spel. Langzaam maar zeker draaide het om: de passing werd zuiverder, de rebound sterker en de afronding steeds overtuigender. Met een indrukwekkende reeks doelpunten trok Tempo de stand niet alleen gelijk, maar liep het vóór rust overtuigend uit naar 7–13. Na de pauze bleef Tempo domineren. De verdediging gaf nauwelijks iets weg en de aanvallen liepen soepel, met veel variatie en mooie combinaties. Het duurde liefst twintig minuten voordat OVVO in de tweede helft weer een doelpunt wist te maken – een teken van de sterke discipline en concentratie bij Tempo. In de slotfase bleef Tempo de bovenliggende partij en liep het verder uit. De eindstand van 10–21 was een terechte weerspiegeling van het spelbeeld.
ALO - Sporting Trigon
(door Wim van Vliet)
Sporting Trigon blijft overgangsklasser!!
En daar is het als kleine speler in de korfbalwereld best trots op. Met 0 uit 3 stond de Leidse formatie er na de schlemielige nederlaag thuis tegen ALO drie weken geleden gewoon hopeloos voor, zeker met het oog op het feit dat de vier slechtste nummers 3 in een poule van 4 er na 6 wedstrijden ook zouden uitvliegen. Er mocht dus geen punt meer verspeeld worden! Elk verliespunt in de volgende 3 returnwedstrijden zou al fataal zijn voor het team van aanvoerster Mandy Bekooy, dat zich in Vleuten oprichtte met de verrassende winst op de op dat moment ongeslagen koploper Fiducia en vervolgens op eigen veld Excelsior overklaste met 15-7. Alles kwam dus op de laatste wedstrijd aan in Den Haag tegen ALO, waar dus ook van gewonnen moest worden om op de veilige 2e plaats terecht te komen. En dat lukte met de cijfers 12-14 en deed de net zo verrassende zege van Excelsior op Fiducia op grond van het onderling resultaat er niet meer toe. De ploeg uit Delft schaarde zich daarmee wel bij de vier beste nummers drie en moet ALO terug naar de 1e klasse. En daar zag het in de eerste helft niet naar uit. Weliswaar een gelijkopgaand duel, maar ALO toonde zich gesteund door het thuispubliek energieker en had al na 13 seconden succes. Nog geen 20 seconden later was Floor Lambooij uit een vrije worpook trefzeker en dat beloofde dus een doelpuntrijk en spannend “festijn” te worden in de Haagse Bosjes van Pex. Maar dat zou beperkt blijven tot de eerste helft, waarin de thuisclub een licht overwicht had, mazzelde dat de gelijkmakende 8-8 van Pam Straathof wegens vermeend “snijden” werd geschrapt door arbiter Raymond Eijke, die overigens een gedegen partijtje meeblies.Sporting Trigon had toen nog 30 minuten om de 10-8 achterstand halverwege op de late zaterdagmiddag weg te werken en onder het inmiddels ontstoken kunstlicht, kreeg de ploeg van assistent coach Alfred Lambooij steeds meer grip op het duel zonder tot groots spel te komen. Binnen 10 minuten was de 11-9 omgezet in 11-12 en werden de aanvallen van de Haagse ploeg steeds krampachtiger en de schoten een prooi voor Leidse verdedigers, die de zaak steeds beter onder controle hadden. Achteraf bleek de gelijkmakende 12-12 van ALO in de 42e minuut de laatste score van de oudste korfbalclub van Nederland. Het was ook de laatste veldgoal want Trigon deed het niet veel beter op dat gebied, maar had in Sander Captijn een “koele kikker” met twee benutte strafworpen en toen volgden er nog 13 zenuwslopende doelpuntloze minuten. Doelpunten: Mandy Bekooy (3), Sander Captijn (3), Pam Straathof (2), Mees v.d. Doe (2), Floor Lambooij, TonyBruggeman, Annika vd Bos en Marc Meulenbeld.
Velocitas - Atlantis
(bron; Lianne v.d. Belt)
Velocitas sluit veldseizoen af met zwaarbevochten overwinning
“Een overwinning die we vierden als een kampioenschap,” zo omschreef Velocitas-coach Sabrina Kooijman de wedstrijd van zaterdag 11 oktober. De start in Leiderdorp verliep iets anders dan gepland: door een vertraagde scheidsrechter kon de wedstrijd niet op tijd beginnen. Walter de Bruijn toonde sportiviteit door het eerste deel van de wedstrijd te leiden, zodat het duel toch zonder al te veel oponthoud kon worden gespeeld.Bij aanvang was nog onduidelijk waarvoor Velocitas precies speelde in het treffen met hekkensluiter Atlantis. Concurrent Haarlem begon een halfuur eerder aan zijn wedstrijd tegen Phoenix, en tijdens het duel bereikte het bericht dat Haarlem had gewonnen en daardoor op basis van het onderlinge resultaat het kampioenschap binnenhaalde. Dat nieuws drukte de stemming op het veld echter allerminst.Velocitas kende een droomstart en zette binnen enkele minuten een 3-0 voorsprong op het bord. Waar het spel in de openingsfase nog overtuigend was, sloop daarna wat onrust in de Leiderdorpse aanvallen. De pogingen oogden gehaast, waardoor het verschil in de eerste helft niet groter werd dan drie punten. Atlantis wist meerdere keren aan te haken, maar dankzij een rake treffer van Tim Geerlof gingen de Leiderdorpers met een 10-8 voorsprong de rust in. Na de pauze nam Atlantis het initiatief over en wist zelfs kortstondig een kleine voorsprong te pakken. Velocitas toonde echter karakter: met enkele fraaie afstandsschoten bleef de ploeg bij en liep de score aan beide kanten gestaag op. In een zinderende slotfase viel de beslissing in de laatste vijf minuten. Slim samenspel tussen Jasmijn de Groot en invalster Sanne van Herwijnen leverde een kleine voorsprong op, waarna Dave Vos met het winnende doelpunt het duel definitief besliste. Zijn rake schot werd uitbundig gevierd: 18-16. Aanvoerder Simone Laman keek tevreden terug op het veldseizoen: “In een paar weken zijn we gegroeid naar een ploeg die overtuigt in de eerste klasse. We werken hard voor elkaar, hebben plezier in en om het veld en kunnen rekenen op geweldige steun van onze supporters. Ik ben ontzettend trots op onze ploeg.” Doelpunten: Tim Geerlof (5), Lilian van Herwijnen (4), Jalil El Boulahiati (3), Jasmijn de Groot (2), Dave Vos (2), Simone Laman (1) en Mark Haasnoot (1).
Dunas - KZ Danaïden
KZ Danaïden sluit veld af met winst, maar niet helemaal tevreden
De 17-21 oogde fraai, maar helemaal tevreden was de ploeg niet. De eerste helft stond KZ Danaïden verdedigend als een huis: met veel onderscheppingen en constante druk op de bal werd de tegenstander nauwelijks ruimte gegund. Na rust veranderde het spelbeeld. Waar in de eerste helft de discipline overheerste, koos het team nu vaker voor instappen en inspringen. Dat leverde een doelpuntrijke tweede helft op, maar ook te veel tegengoals naar de smaak van de Leidse formatie. Coach Fer Janssen was ondanks de overwinning kritisch: “Vandaag waren we op alle vlakken beter, maar dan is het jammer dat we slechts met vier verschil winnen.” Toch overheerst bij hem het positieve gevoel. “We sluiten het veld af met een goed gevoel en een mooie tweede plek. In de zaal willen we laten zien dat we ook daar bovenin mee kunnen draaien.”
Fluks - GKV
(bron: website Fluks)
Voor beide ploegen stond er niets meer op het spel behalve de eer: GKV kroonde zich vorige week tot kampioen, en Fluks was al verzekerd van de 2e plaats. Maar dit was niet terug te zien in de wedstrijd. Beide ploegen gingen er volledig voor in een intense maar faire wedstrijd. En waar eerder deze competitie GKV in het laatste kwartier over de Noordwijkers heen walsde was het nu spannend tot het laatste fluitsignaal.De hele wedstrijd was het stuivertje wisselen in de score en was het verschil nooit meer dan 2 punten. Fluks speelde een prima wedstrijd en liet maar weer eens zien het niveau van de 2e klasse aan te kunnen. Een gelijkspel was verdiend geweest, en ook mogelijk geweest. Helaas wist Fluks de laatste aanval niet om te zetten in een score en nam GKV de volle winst terug mee naar Den Haag.
De najaarscompetitie is hiermee afgerond, met Fluks op een zeer verdienstelijke 2e plaats (achter GKV dat alle wedstrijden wist te winnen). Dit resultaat, in combinatie met het getoonde spel, geeft vertrouwen voor de zaalcompetitie die over enkele weken begint.
Huizen - Madjoe
Afgelopen donderdag stelde Madjoe al op overtuigende wijze het kampioenschap én de promotie naar de tweede klasse veilig tegen Koveni. Voor eigen publiek werd dat feit terecht gevierd met een klein feestje.Twee dagen later stond de laatste wedstrijd van de najaarscompetitie op het programma: een uitduel tegen Huizen. Daar kon geprobeerd worden ook de zesde en laatste wedstrijd in winst om te zetten. De ontspannen sfeer verraadde echter dat er voor de Rijnsburgers weinig meer op het spel stond.In een iets gewijzigde samenstelling duurde het even voordat Madjoe de juiste scherpte vond. Huizen profiteerde daarvan en nam brutaal een 3-1 voorsprong. Daarmee maakten de gastheren duidelijk dat ze de kersverse kampioen geen cadeautjes zouden geven. Madjoe herpakte zich en kwam bij 4-5 voor het eerst op voorsprong dankzij een korte kans van Linnsey Blankert. Enkele minuten later moest zij helaas met een blessure het veld verlaten. Haar vervangster was junior Senna van der Zwan, die daarmee haar debuut maakte in Madjoe 1. Opmerkelijk detail: ze kwam in het vak te staan met haar broer en zus – een fraai voorbeeld van korfbal als echte familiesport. De strijd bleef tot aan de rust in evenwicht, maar via een afstandsschot nam Huizen net voor het fluitsignaal opnieuw een kleine voorsprong. Ook na rust begon Huizen scherp en liep uit naar 12-9. Dat was het sein voor Madjoe om een tandje bij te schakelen. Met vier treffers op rij werd de achterstand omgebogen in een voorsprong. Bij de thuisploeg groeide de frustratie, wat leidde tot meerdere gele kaarten. Madjoe liet zich niet van de wijs brengen en bracht zelfs nog een tweede debutant binnen de lijnen: Jesper van der Kwaak. De Rijnsburgers gaven het initiatief niet meer uit handen en brachten de 13-15 overwinning professioneel over de streep. Trainer/coach Jordy Lepelaar was na afloop uiteraard tevreden over het optreden van zijn ploeg: “Met deze zege sluiten we de veldcompetitie af met een perfecte score: zes wedstrijden, zes overwinningen,” aldus Lepelaar. “We hebben laten zien dat we een maatje te groot waren voor deze poule. In de zaalcompetitie mogen we bewijzen dat we ook in de tweede klasse ons mannetje staan.”